તક કે તકલીફ

તક  કે  તકલીફ
ફરી  મળ્યાની તક મળી, તકલીફ નહીં ગણો.
જત  વાત છે  વીત્યાની, વતેસર નહીં  ગણો.

દાવત  અમે  દીધી’તી, આવીને ઊભા આપ,
સ્‍હેજે   કરેલા   પ્યારને,   પર્યાય  નહીં   ગણો.

હૈયે    ધરીને   હામ    લીધો    હાથ    હાથમાં,
ખબર  હતી  આ   હેતને, સગપણ નહીં ગણો.

માનો  તો  ફરી  આજ  સજુ   પ્રેમ  પુષ્પમાળ,
ભૂલમાં  ઝર્યાં   કુસુમને,   ઝખમ  નહીં  ગણો.

સર્યો   એ  હાથ  મખમલી, આભાસ  અન્યનો,
દિલની ભીનાશ  ઝરઝરે, ઝરમર  નહીં  ગણો.

ચાલ્યા   તમે   વિદાર,  અભિનવનાં  રાગમાં,
પલકોનાં  જલ   ચિરાગને,  જલન નહીં ગણો.

                                       ———   વિદાર=તોડીને વહેવું

કિરીટભાઈનો ફોન આવ્યો. મેં ઉપાડ્યો અને કહ્યું,”પ્રણામ, દિલીપને આપું.”
કહે, “કેમ જલ્દી?” મેં કહ્યુ, “તમને તકલીફ ન પડે.” ભાઈ કહે, “વાત કરવાની તકને તમે તકલીફ કહો છો?”
આ મજાની શબ્દોની રમત, જરા જુદી રીતે, ગઝલમાં ગોઠવાઈ.
comment:
“Beautiful !!!
Very Appropriate for the moment

Kiritbhai”