A Joyful Kiss અલક ચૂમી ગયું

અલક ચૂમી ગયું
નૈન આંસુ લૂછીને ઊભી ઉંબર બહાર,
આજ આનંદ ને ઉત્સવ છે હૈયાના હાર.
રે ધરિત્રી  ને  અંબરના  ઊઘડતાં દ્વાર,
અહો! આશાનાં  ઓરડે  આવ્યો ઉજાર.

બસ,  દૃષ્ટાની હાજરી છે,  ચિંતા નથી,
કોઈ  વાવડ  વિચારની  મહંતા  નથી.
રીસ વ્યાકુળ  આકાંક્ષાનું  લાંગર નથી,
દિલ  ડેલીમાં   દર્દીલા   દસ્તક   નથી.

પંખ પંખને હુલાવતો  વાહર આવ્યો,
પર્ણ પર્ણને પળોટતો  શ્રાવણ આવ્યો.
અંગ અંગને મલાવતો  ફાગણ આવ્યો,
પંથ પંથને વળોટતો  સાજન આવ્યો.

જરા સંકોરી વાટ ને  સુવર્ણો અજવાસ,
અષ્ટ  કોઠા  પ્રદીપ્ત, સુશોભે  આવાસ;
રંજિત વિશ્વાસ લહે પુલકિત આ શ્વાસ,
અલક ચૂમી ગયું, તેનો અંકિત આભાસ.
——-   સરયૂ પરીખ

A Joyful Kiss

I wipe my tears and take a step outside,
The joy and zeal are springing within.
Opening the doors of earth and sky,
a bright ray of hope is shining within.

Kindly connected with cosmic creation,
aware, not anxious with expectation.
No chain of anger or nor agitation,
no pulsing pain as I sit in meditation.

Touching my wings, the wind is blowing.
The monsoon rain leaves me soaking.
My beloved comes, our paths interlacing,
and warmly beautifies my body, my being.

I carefully tend the candle of my soul;
my mind and heart can hear my call.
My faith is around like a joyful wreath,
Creation’s kiss I feel when I breathe.
——-   Saryu Parikh
When the narrow wall of selfishness is dissolved,
one can experience the pure joy.